Title: การนอนกลางวัน จำเป็นหรือไม่สำหรับเด็กเล็ก ???
Post by: nuch on September 07, 2010, 11:21:57 AM
"คุณพ่อคุณแม่ควรตระหนักว่าการนอนกลางวันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับลูกน้อย
และการตัดเวลานอนกลางวันลงนั้นไม่ได้ช่วยให้เด็กเข้านอนได้เร็วขึ้นในเวลากลางคืน"
การนอนหลับ นอกจากจะเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดแล้ว
ยังเป็นช่วงที่ฮอร์โมนที่ช่วยในการเจริญเติบโต (growth hormone) หลั่งออกมามาก
ดังนั้นเด็กๆ ที่กำลังเจริญเติบโตจึงต้องนอนให้เพียงพอค่ะ
ปัญหาทั่วไปที่คุณพ่อคุณแม่ประสบก็คือการพาลูกน้อยเข้านอน
ปกติแล้วเด็กวัยเตาะแตะจะนอนวันละประมาณ 12 ชั่วโมง โดยจะงีบ 2 ครั้งในระหว่างวัน
แต่เมื่อเด็กโตขึ้น ปริมาณการนอนอาจจะเปลี่ยนแปลงไป เด็กบางคนอาจลดการนอนกลางวันลง
เหลือเพียงวันละครั้ง เพราะฉะนั้นหากลูกน้อยนอนหลับเต็มอิ่ม 12 ชั่วโมงในตอนกลางคืนแล้ว
ตอนกลางวันลูกอาจจะไม่อยากนอนยาวอย่างที่พ่อแม่ต้องการ
คุณพ่อคุณแม่บางคนเลือกที่จะลดเวลานอนกลางวันของลูกลง โดยหวังว่าเด็กจะรู้สึกเหนื่อยและง่วง
เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเข้านอนในตอนกลางคืน ผลคือ ลูกจะมานอนยาวในช่วงถัดมา
และพร้อมที่จะตื่นขึ้นมาเล่นอย่างสดชื่นในตอนกลางคืน (ซึ่งเป็นเวลานอนของพ่อแม่)
การไม่นอนกลางวันของลูก จึงก่อให้เกิดปัญหาน่าปวดหัวกับพ่อแม่ได้
ในทางกลับกัน การปล่อยให้ลูกน้อยนอนดึกจนกระทั่งเขารู้สึกง่วงนอน
จะเป็นการลดทอนระยะเวลานอนพักผ่อนที่ลูกสมควรได้รับ
ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการเรียนรู้ของเด็กในวันรุ่งขึ้นได้
ขอแนะนำว่า คุณพ่อคุณแม่หรือพี่เลี้ยงควรจัดหาเวลาที่เหมาะสมให้เด็กนอนกลางวัน
เพื่อให้มั่นใจว่าเด็กได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ และเมื่อหาเวลาที่เหมาะสมได้แล้ว
สามารถปฏิบัติตามคำแนะนำดังต่อไปนี้เพื่อช่วยให้ลูกน้อยหลับได้ง่ายขึ้น
เวลาเข้านอนถือเป็นเวลาที่คุณพ่อคุณแม่ควรให้ความอบอุ่นกับลูก พูดคุย ร้องเพลงกล่อม
หรือเล่านิทานให้ลูกฟัง กิจกรรมเบา ๆ เพื่อความผ่อนคลายเช่นนี้จะช่วยสร้างความรู้สึกดีๆให้กับเด็ก
อีกทั้งยังทำให้การเข้านอนเป็นกิจกรรมที่เพลิดเพลินอีกด้วย
ให้ลูกมีส่วนร่วมในกิจวัตรก่อนเข้านอน เช่น ให้ลูกเลือกชุดนอนเอง
หรือเลือกว่าจะให้คุณแม่อ่านนิทานเรื่องไหนให้ฟัง
ควรให้ลูกทานอาหารว่างเบา ๆ ก่อนนอน อย่างเช่นนมอุ่น ๆ เพราะจะช่วยให้เด็กรู้สึกง่วง
(แต่ควรให้ก่อนที่ลูกจะแปรงฟันก่อนเข้านอน)
เปิดเพลงเบา ๆ และใช้ไฟที่มีแสงอ่อน ๆ ในห้องนอนเพื่อช่วยสร้างอารมณ์ให้เด็กง่วงนอน
เพราะสารเมลาโทนินซึ่งเป็นสารเคมีที่ร่างกายผลิตออกมาเพื่อช่วยในการนอนหลับ
จะถูกกระตุ้นให้ทำงานในความมืดได้ดี
ให้พาลูกเข้านอนในเวลาเดียวกันทุกวันเพื่อสร้างความเคยชินให้ร่างกายของลูกรู้สึกง่วงนอนเมื่อถึงเวลา
ใช้ตุ๊กตา หมอน หรือหมอนข้างที่เด็กชอบและคุ้นเคยในขณะที่เขากำลังจะนอน
ไม่ควรทำให้ลูกตื่นเต้นก่อนถึงเวลานอน และควรทำให้ห้องนอนของลูกปราศจากเสียงรบกวนใด ๆ
เช่น เสียงพูดคุยของสมาชิกในครอบครัวหรือเสียงโทรทัศน์ เด็กจะไม่อยากเข้านอน
ถ้าเขารู้ว่ามีอะไรสนุก ๆ น่าตื่นเต้นอยู่ข้างนอก
หลีกเลี่ยงการโต้เถียงกันก่อนเข้านอน เนื่องจากอาจจะทำให้ลูกน้อยอารมณ์เสีย
และกังวลเกินไปที่จะนอน
คุณพ่อคุณแม่ควรทราบว่าเหตุการณ์บางอย่าง เช่น การมีน้องใหม่หรือการจัดแต่งห้องนอนใหม่
อาจมีผลกระทบต่อพฤติกรรมในการนอนของลูกน้อยได้
ถ้าลูกน้อยอยู่ในระหว่างการเรียนรู้ที่จะนอนโดยไม่ใส่ผ้าอ้อม ไม่ควรต่อว่าลูกถ้าเขาปัสสาวะรดที่นอน
เนื่องจากอาจมีผลทำให้ลูกมีความกระวนกระวายใจและนอนไม่หลับ
หลีกเลี่ยงของหวานก่อนเข้านอน เนื่องจากของหวานจะไปกระตุ้นให้เด็กรู้สึกตื่นตัวและหลับได้ยาก
ไม่ควรเล่าเรื่องน่ากลัวให้ลูกฟังก่อนเข้านอนเพราะจะทำให้ลูกน้อยตกใจกลัวและไม่สามารถหลับได้สนิท
หลีกเลี่ยงการให้ลูกน้อยนอนหลับคาขวดนม เพราะทำให้ลูกเสี่ยงต่อโรคฟันผุได้
บทความโดย : พญ.พัฏ โรจน์มหามงคล
และการตัดเวลานอนกลางวันลงนั้นไม่ได้ช่วยให้เด็กเข้านอนได้เร็วขึ้นในเวลากลางคืน"
การนอนหลับ นอกจากจะเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดแล้ว
ยังเป็นช่วงที่ฮอร์โมนที่ช่วยในการเจริญเติบโต (growth hormone) หลั่งออกมามาก
ดังนั้นเด็กๆ ที่กำลังเจริญเติบโตจึงต้องนอนให้เพียงพอค่ะ
ปัญหาทั่วไปที่คุณพ่อคุณแม่ประสบก็คือการพาลูกน้อยเข้านอน
ปกติแล้วเด็กวัยเตาะแตะจะนอนวันละประมาณ 12 ชั่วโมง โดยจะงีบ 2 ครั้งในระหว่างวัน
แต่เมื่อเด็กโตขึ้น ปริมาณการนอนอาจจะเปลี่ยนแปลงไป เด็กบางคนอาจลดการนอนกลางวันลง
เหลือเพียงวันละครั้ง เพราะฉะนั้นหากลูกน้อยนอนหลับเต็มอิ่ม 12 ชั่วโมงในตอนกลางคืนแล้ว
ตอนกลางวันลูกอาจจะไม่อยากนอนยาวอย่างที่พ่อแม่ต้องการ
คุณพ่อคุณแม่บางคนเลือกที่จะลดเวลานอนกลางวันของลูกลง โดยหวังว่าเด็กจะรู้สึกเหนื่อยและง่วง
เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเข้านอนในตอนกลางคืน ผลคือ ลูกจะมานอนยาวในช่วงถัดมา
และพร้อมที่จะตื่นขึ้นมาเล่นอย่างสดชื่นในตอนกลางคืน (ซึ่งเป็นเวลานอนของพ่อแม่)
การไม่นอนกลางวันของลูก จึงก่อให้เกิดปัญหาน่าปวดหัวกับพ่อแม่ได้
ในทางกลับกัน การปล่อยให้ลูกน้อยนอนดึกจนกระทั่งเขารู้สึกง่วงนอน
จะเป็นการลดทอนระยะเวลานอนพักผ่อนที่ลูกสมควรได้รับ
ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการเรียนรู้ของเด็กในวันรุ่งขึ้นได้
ขอแนะนำว่า คุณพ่อคุณแม่หรือพี่เลี้ยงควรจัดหาเวลาที่เหมาะสมให้เด็กนอนกลางวัน
เพื่อให้มั่นใจว่าเด็กได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ และเมื่อหาเวลาที่เหมาะสมได้แล้ว
สามารถปฏิบัติตามคำแนะนำดังต่อไปนี้เพื่อช่วยให้ลูกน้อยหลับได้ง่ายขึ้น
เวลาเข้านอนถือเป็นเวลาที่คุณพ่อคุณแม่ควรให้ความอบอุ่นกับลูก พูดคุย ร้องเพลงกล่อม
หรือเล่านิทานให้ลูกฟัง กิจกรรมเบา ๆ เพื่อความผ่อนคลายเช่นนี้จะช่วยสร้างความรู้สึกดีๆให้กับเด็ก
อีกทั้งยังทำให้การเข้านอนเป็นกิจกรรมที่เพลิดเพลินอีกด้วย
ให้ลูกมีส่วนร่วมในกิจวัตรก่อนเข้านอน เช่น ให้ลูกเลือกชุดนอนเอง
หรือเลือกว่าจะให้คุณแม่อ่านนิทานเรื่องไหนให้ฟัง
ควรให้ลูกทานอาหารว่างเบา ๆ ก่อนนอน อย่างเช่นนมอุ่น ๆ เพราะจะช่วยให้เด็กรู้สึกง่วง
(แต่ควรให้ก่อนที่ลูกจะแปรงฟันก่อนเข้านอน)
เปิดเพลงเบา ๆ และใช้ไฟที่มีแสงอ่อน ๆ ในห้องนอนเพื่อช่วยสร้างอารมณ์ให้เด็กง่วงนอน
เพราะสารเมลาโทนินซึ่งเป็นสารเคมีที่ร่างกายผลิตออกมาเพื่อช่วยในการนอนหลับ
จะถูกกระตุ้นให้ทำงานในความมืดได้ดี
ให้พาลูกเข้านอนในเวลาเดียวกันทุกวันเพื่อสร้างความเคยชินให้ร่างกายของลูกรู้สึกง่วงนอนเมื่อถึงเวลา
ใช้ตุ๊กตา หมอน หรือหมอนข้างที่เด็กชอบและคุ้นเคยในขณะที่เขากำลังจะนอน
ไม่ควรทำให้ลูกตื่นเต้นก่อนถึงเวลานอน และควรทำให้ห้องนอนของลูกปราศจากเสียงรบกวนใด ๆ
เช่น เสียงพูดคุยของสมาชิกในครอบครัวหรือเสียงโทรทัศน์ เด็กจะไม่อยากเข้านอน
ถ้าเขารู้ว่ามีอะไรสนุก ๆ น่าตื่นเต้นอยู่ข้างนอก
หลีกเลี่ยงการโต้เถียงกันก่อนเข้านอน เนื่องจากอาจจะทำให้ลูกน้อยอารมณ์เสีย
และกังวลเกินไปที่จะนอน
คุณพ่อคุณแม่ควรทราบว่าเหตุการณ์บางอย่าง เช่น การมีน้องใหม่หรือการจัดแต่งห้องนอนใหม่
อาจมีผลกระทบต่อพฤติกรรมในการนอนของลูกน้อยได้
ถ้าลูกน้อยอยู่ในระหว่างการเรียนรู้ที่จะนอนโดยไม่ใส่ผ้าอ้อม ไม่ควรต่อว่าลูกถ้าเขาปัสสาวะรดที่นอน
เนื่องจากอาจมีผลทำให้ลูกมีความกระวนกระวายใจและนอนไม่หลับ
หลีกเลี่ยงของหวานก่อนเข้านอน เนื่องจากของหวานจะไปกระตุ้นให้เด็กรู้สึกตื่นตัวและหลับได้ยาก
ไม่ควรเล่าเรื่องน่ากลัวให้ลูกฟังก่อนเข้านอนเพราะจะทำให้ลูกน้อยตกใจกลัวและไม่สามารถหลับได้สนิท
หลีกเลี่ยงการให้ลูกน้อยนอนหลับคาขวดนม เพราะทำให้ลูกเสี่ยงต่อโรคฟันผุได้
บทความโดย : พญ.พัฏ โรจน์มหามงคล
